Skip to main content

Blog: De Nacht van Zeewolde

De Nacht van Zeewolde ligt weer achter ons. Toch maar even naar het dorp gereden; vooral voor de gezelligheid.  Het prachtige weer heeft veel mensen op de been gebracht. Muziek klinkt op elke hoek van de straat. De terrasjes zijn overal goed bezet en de winkels hebben spetterende aanbiedingen. Hier en daar worden lekkere hapjes aangeboden, en bij Book-inn proeven we nieuwe koffie uit een ver land. Het was al wat later op de avond dus ik ben de herkomst helaas vergeten. En lopend door Zeewolde kom je heel veel bekenden tegen.  In ontspannen sfeer wissel je het één en ander uit. Goed om elkaar weer even te zien en te spreken.

We eindigen bij de bovenwoning van onze zoon en schoondochter en aanschouwen van boven nog eens al dat gewoel van onze dorpsgenoten. En dan valt mijn oog op de mensen van de healing-room.  Broers en zussen uit onze plaatselijke Evangelische Gemeente bieden gebed aan. Een groot bord attendeert op die mogelijkheid, bv. in situaties van ziekte of andere zorgen. En voor mijn ogen zie ik het gebeuren; mensen stoppen, maken een praatje en kunnen op de klaargezette stoelen plaatsnemen. En zomaar, aan de kant van de straat, is er liefdevolle aandacht, wordt er gebeden, worden problemen bij God gebracht  en worden mensen gezegend.

Ik moet terug denken aan de tijd uit mijn jeugd toen ik een keer met een grote groep jongeren van Youth for Christ naar Amsterdam ging en daar, na een toerustingsdienst in een grote kerk, de straat op ging om met mensen te praten over God. Het voelde best wel spannend, je was nog jong en had weinig levenservaring, maar, niemand kende je en dat hielp wel om het toch maar te doen. Hier in je eigen dorp ligt dat anders, en daarom voel ik veel respect voor deze mensen. Want ik weet uit eigen ervaring en vele verhalen dat als mensen voor je bidden dit heel veel betekent. Ook mensen die zich niet gelovig noemen, benoemen vaak hoe bijzonder het is als iemand voor je bidt.

Teruggekomen op straat ontmoet ik een oud-Alpha cursist. Ze kwam tot geloof op de Alpha en helpt nu ook met deze activiteit. Ze vertelt hoe bijzonder het ook nu weer is om met mensen in gesprek te gaan en te bidden en ik merk dat ze veel vrijmoedigheid heeft om ook mensen, waarvan ze weet dat die met problemen en ziekte te maken hebben, gebed aanbiedt.  Ze vertelt van de ontroering bij deze mensen. Al pratend voel ik diep respect voor deze groep broers en zussen die hun talenten inzetten om God en mensen te dienen en zo iets van Zijn Koninkrijk te laten zien.

Als christenen kunnen we soms heel verschillend met zaken omgaan; we mogen allemaal, op een bij ons passende manier, invulling geven aan de opdracht om er voor God en elkaar te zijn. Ik wens hen gezegende ontmoetingen.

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.