Skip to main content

Op weg naar Pasen

Op woensdag 6 maart begint de 40-dagentijd. In de rooms-katholieke traditie wordt dat gemarkeerd door het vieren van Aswoensdag. Ook in steeds meer protestantse kerken wordt die viering overgenomen. In de kerkdienst op Aswoensdag is, naast de gebruikelijke ruimte voor woord, gebed en muziek, een plaats ingeruimd om het askruisje te ontvangen. Met as wordt op het voorhoofd een kruisje getekend, met daarbij de woorden: ‘Gedenk o mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren. Bekeer je en geloof het Evangelie.’ Dat dit niet zomaar een ritueel is, een mooie vorm die in onze behoefte aan rituelen voorziet, blijkt uit de woorden uit de oude liturgie, of woorden met dezelfde strekking, die uitgesproken voordat de as wordt uitgedeeld:

 In de komende veertig dagenbereiden wij ons voor op de vieringvan de dood en opstanding van onze Heer.Wij worden opgeroepen tot inkeer, vasten en gebed, tot het lezen en overwegen van Gods Woorden tot werken van liefde en barmhartigheid. Zo worden wij bemoedigdom de duivel en het kwade te weerstaan. Laten wij dan onze weg naar Pasen beginnen met het teken van de asen ons buigen voor de Heer onze God,die ons geschapen en verlost heeft.’

Dit zijn oude woorden die een verrassend actuele betekenis blijken te hebben. Ze zijn ook goed om te lezen als we de 40-dagentijd niet op Aswoensdag maar op de eerste zondag in de 40-dagentijd, 10 maart dit jaar, beginnen. Woorden die ons erbij bepalen dat we vergankelijke mensen zijn, maar ook mensen die een leven mogen leiden dat door het vuur gelouterd is, door het bloed van Christus. Daarvoor staat de as symbool Juist voor ons als mensen die dagelijks omringd worden door zoveel prikkels en mogelijkheden, is een tijd van inkeer en verstilling een aanlokkelijke oase van rust in een hectisch bestaan. Onderweg naar Pasen bewust van iets afzien, ruimte scheppen voor Bijbel, gebed of meditatie, aandacht hebben voor je medemens door iets te doen, te geven of te laten, dat is heilzaam en maakt ons tot eens mens uit één stuk. Het laat zien dat we ernaar verlangen om de weg van Jezus met Hem te gaan, met een onverdeeld hart, op weg naar Pasen.

In Trouw schreef de columnist Jean-Jacques Suurmond, een paar jaar geleden, heel treffend dat Aswoensdag, en de daaropvolgende 40-dagentijd, een moment kan zijn om ons bewust te worden van wie wij in Christus mogen zijn. Veel mensen, schrijft hij, leven als twee mensen. De persoon die zij echt zijn en degene die voortdurend over zichzelf oordeelt en commentaar geeft. Een arrogant type dat precies weet wat ik moet denken en voelen. Op Aswoensdag, in de 40-dagentijd wordt de as van onze schaduw, van het arrogante type dat alles zo goed weet, op ons voorhoofd getekend en zo aan het licht gebracht. Een weg van ontdubbeling begint. Als mens uit één stuk mogen we achter Jezus aan naar Pasen toegaan.

In deze 40-dagentijd volgen we op zondag de liturgie zoals die ons wordt aangereikt door Kerk in Actie. Onder het motto ‘Een nieuw begin’ worden we elke zondag bepaald bij teksten die ons in beweging zetten. In beweging naar God, naar Jezus en in beweging naar elkaar, naar onze naaste, veraf en dichtbij. Elke zondag zal dat hoorbaar zijn in de kerkdienst. Door de week loopt dat spoor door. Bijvoorbeeld door de kalender van de PKN te gebruiken die u op 10 maart krijgt uitgereikt. Ik wens ons allemaal een gezegende 40-dagentijd.

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.